هر تجهیز در طول عمر خود خواه ناخواه فرسوده شده و سطح سلامت آن کاهش پیدا می‌کند. اگر تولید‌کننده‌ای بتواند روند طبیعی افت سلامت تجهیزات خود را متناسب با شرایط بهره‌برداری آنها پیش‌بینی کند همزمان به دو هدف مهم دست یافته است: اول آنکه می‌تواند با تخمین مناسبی پیش‌بینی کند که عمر تجهیز چه زمانی به پایان رسیده و سرمایه لازم برای تجهیزات جایگزین دقیقا چه زمانی باید تأمین شود؛ دوم آنکه می تواند بفهمد که آیا برنامه های نگهداشت تجهیز، به صورتی هستند که سلامت تجهیز را در طول زمان دقیقا مطابق با سیر طبیعی افت آن نگه دارند و یا اینکه نیازمند بازنگری هستند.

با توجه به گفته جان کمبل و جیمز پیکنل در کتاب آپتایم(Uptime)، زمان وقوع درصد زیادی از خرابی‌های تجهیزات را نمی‌توان پیش‌بینی کرد، زیرا حدودا 89% از خرابی ها ماهیت مستقلی از زمان استفاده دارند و از الگوی مشخص وقوع ...

در فضای رقابتی امروزه، حتی بهبودهای کوچک نیز می‌تواند منجر به منافع قابل توجهی برای سازمان باشد. این موضوع به ویژه در صنایع تولیدی، جایی که اصلاح چند ثانیه ای فرآیندهای تولیدی یا کاهش تنها 1% عیوب، هزینه های بسیاری را کاهش می دهد کاملاً آشکار است. هدف اصلی شاخص OEE شناسايی ضايعات مرتبط با تجهیزات در بخش های مختلف و انجام اقدامات متقابل در جهت حذف ضايعات و بهره برداری از ظرفیت پنهان تجهیزات می باشد. شاخص اثربخشی کلی تجهیزات (شاخص OEE) حاصل ضرب سه شاخص دسترسی، عملکرد و کیفیت می باشد.