در سازمان‌های تجهیز محور درصد قابل توجه­ ای از هزینه‌های عملیاتی مربوط به هزینه­ های نگهداری و تعمیرات است. این عدد در صنایع مختلف بین ۵ تا ۵۰ درصد است. با مدیریت هزینه های نگهداری و تعمیرات، افزایش سودآوری برای سازمان محقق می‌شود. اولین قدم در این راه شیوه درست نحوه محاسبه هزینه های نگهداری و تعمیرات است.

یکی از پرتکرارترین پرسش‌هایی که همراه توسط مدیران و کارشناسان نگهداری و تعمیرات پرسیده می‌شود، تعریف دقیق مفاهیمی چون Reactive Maintenance ، Preventive Maintenance ، Predictive Maintenance ، Proactive Maintenance و تمایز بین آن‌هاست. قصد داریم تا در این نوشته به دور از بررسی تعاریف پیچیده، یک تصویر ساده و شفاف از تفاوت بین این تعاریف ارائه کنیم.

توقف یک تجهیز می‌تواند موجب از دست رفتن بخشی از تولید یک کارخانه یا واحد صنعتی شود. بنابراین برای جلوگیری از توقف تجهیزات باید متناسب با نوع و حساسیت تجهیزات، تاکتیک‌های متنوعی اتخاذ کرد. گزینه‌های تاکتیکی نگهداشت تجهیزات می‌تواند شامل اقدامات متنوعی از جمله نگهداشت واکنشی، نگهداشت پیش‌کنشی (پیشگیرانه و پیش‌ بینانه) و نگهداشت بازطراحی باشد.

تاکتیک‌های نت پیشگیرانه (PM) اقدامی پذیرفته شده در تمام صنایع برای پیشگیری از وقوع خرابی هستند. به طور متوسط بیش از 60 درصد (حتی نزدیک به 70 درصد) از فعالیت‌های نگهداشت در صنایع مختلف اقدامات نت پیشگیرانه هستند. اما این اقدامات در بسیاری از موارد نتوانسته‌اند آنچنان که باید از تجهیزات حفاظت کنند. نکته اینجاست که اگر تاکتیک‌های نت پیشگیرانه با شناخت درست از الگوهای خرابی تدوین نشوند جز هزینه اضافی برای سازمان چیزی نخواهند داشت.