مدیریت داراییهای زیرساخت به یک الزام در سطح جهانی تبدیل شده است. فشارهایی از قبیل تغییر الگوهای مصرف توسط مردم و تغییرات آبوهوایی از طرفی و کمبود منابع مالی و لزوم اولویتبندی درخواستها و پروژهها از طرفی دیگر بهصورت روزانه داراییها، زیرساختها و تجهیزات همگان را تهدید میکند.
دولتها در سراسر جهان به دنبال یافتن روشهای نوآورانه در تأمین منابع مالی موردنیاز برای پر کردن شکاف بین وضعیت مالی کنونی و سرمایه موردنیاز برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار هستند. اغلب چنین تلاشهایی برای تأمین منابع مالی، سرمایه انسانی و مواد موردنیاز برای مدیریت داراییهای زیرساختی در تمام طول عمر آن داراییها نیست. بهخاطر تمرکز زیاد بر روی داراییهای جدید و نو، داراییهای قدیمی اغلب نادیده گرفته میشوند. این در حالی است که حتی داراییهای جدید نیز بدون وجود یک چارچوب مدیریت دارایی ساخته و یا خرید میشوند و این امر ارائه خدمات زیرساختی به صورتی قابلاطمینان، فراگیر و پایدار را ناممکن مینماید. انجام این اشتباه میتواند بسیار پرهزینه باشد. تخمین زده میشود که سرمایهگذاری ناکافی در تعمیر و نگهداری زیرساختها برای برخی از کشورهای درحالتوسعه هزینهای معادل تا 2 درصد رشد تولید ناخالص داخلی را به همراه داشته باشد.
نیاز است تا با بهکارگیری مجموعهای از ابزارها و مدلهای عملیاتی در جهت بهبود مدیریت این داراییها قدم برداشت. این امر مستلزم داشتن راهنماهایی در جهت استفاده درست از این ابزارها نیز هست تا بتوان به بهترین نحو با چالشهای آن مواجه شد.
تاریخ |
طول دوره |
ظرفیت |
مدت زمان |
– |
2 روز |
10 نفر |
16 ساعت |
زمان برگزاری: 27 و 28 آذر 1403
نحوه برگزاری: حضوری
مدرس: مهندس مصطفی التجایی
این دوره به صورت درون سازمانی نیز برگزار می گردد