دستور کار در سیستم های نگهداری و تعمیرات CMMS و EAM
دستور کار در سیستم های نگهداری و تعمیرات CMMS و EAM مانند رودی است که جریان یافتن اطلاعات را در دنیای نگهداری و تعمیرات ممکن می‌سازد. در سیستم‌های نگهداری و تعمیرات CMMS/EAM، اطلاعات مربوط به آنچه باید انجام شود، پیگیری آنها و ثبت آنچه انجام شده، از جمله میزان مصرف منابع (زمان، قطعه، نیروی انسانی و… ) همگی توسط گردش دستور کار ممکن می‌شوند. بررسی بهترین راهکارها و تجربه‌های مختلف در صنعت نشان می‌دهد که تعریف انواع و فرایندهای گردش کار و اولویت‌بندی صحیح آنها، کلید اصلی افزایش اثربخشی و بهینه کردن هزینه‌های واحد نگهداشت است. هر دستور کار باید متناسب با موضوعی که برای آن صادر شده است بتواند مشکل را به‌طور شفاف، بیان و کننده کار را در انجام سریع و باکیفیت آن راهنمایی کند.
نگاهی به انواع مختلف کارهای نگهداشت در سازمانتان بیندازید. آیا تمامی کارهای مختلفی که نفرات نگهداشت بصورت نوعی انجام می‌دهند، به سرعت قابل شناسایی است؟ اگر شما این فعالیت‌ها را در قالب نوعی دستور کار نمی‌بینید، عملاً هیچ پایش و گزارشی هم از آنها نخواهید دید. معمولاً برای دستور کارها اولویت‌هایی نیز تعریف می‌شود؛ تا به برنامه‌ریزان در درک چگونگی برنامه‌ریزی و زمانبندی سریع درخواست‌های کار کمک کند.
در اکثر سیستم‌های پشتیبان نگهداری و تعمیرات EAM/CMMS، مفهوم دستورکار بخشی از ماژولی به نام مدیریت کار است که فرایند گردش کار نگهداشت، از درخواست تا تبدیل شدن به دستور، و سپس برنامه ریزی، زمانبندی، اجرا و بسته شدنش را توسط سیستم مدیریت می‌کند.
در واقع دستور کارها در سیستم های نگهداری و تعمیرات CMMS و EAM ، قلب تپندۀ این سیستم‌ها هستند. این دستورکارها سیستم را قادر می‌سازند تا فرایند نگهداری و تعمیرات را بهینه‌تر و مدیریت سوابق را آسان‌تر کند و همچنین شناسایی کارهای عقب افتاده و تعریف شاخص‌ها بهتر انجام شود.
فرایندهای دستور کار در سیستم های نگهداری و تعمیرات CMMS و EAM
اگر به دنبال یک ساختار مناسب برای ایجاد فرایند دستور کار در سیستم های نگهداری و تعمیرات CMMS و EAM در سازمان خود هستید، لازم است در گام اول، انواع فرایندها و گردش کارها را به خوبی شناسایی و تعریف کنید. برای انجام این کار، معمولا کلاس‌های مختلف دستورکار و همچنین وضعیت‌های مختلفی که هرکدام از آن ها می‌توانند به خود بگیرند، در سیستم نگهداری و تعمیرات تعریف می‌شود. این کلاس‌ها از این جهت اهمیت دارند که در آنها، متناسب با نوع دستور کار، منابع مختلف مثل مواد و قطعات یدکی و مهارت و تخصص لازم، ابزارها، مجوزها و … می‌تواند متفاوت باشد. همچنین لازم است که معیارهای اولویت‌بندی دستور کار در سیستم های نگهداری و تعمیرات CMMS و EAM تعیین شوند.
اولویت‌بندی دستورکار در واقع تخصیص ارزش به هر دستور کار است و میزان اهمیت کار مورد نیاز و میانگین زمانی پاسخ به آن کار را تعیین می‌کند. اولویت‌بندی دستورکارها برای شناسایی زمان میانگین برنامه‌ریزی و زمان میانگین اجرا مورداستفاده قرار می‌گیرند.
بطورمثال بعضی دستور کارها مخصوص پاسخ‌های اضطراری‌اند. البته گاهی دستور کارهای اضطراری بعنوان کلاسی منحصر به فرد تعریف می‌شوند. این دستور کارها به کمترین اطلاعات (شامل کد تجهیز یا دارایی و شرح خرابی) نیاز دارند که انجام سریع کار را تسهیل کنند و معمولاً نیاز به تأییدات مختلف و سیستمی ندارند. همچنین، دستور خروج مواد و قطعات یدکی از انبار و اختصاص نیروی انسانی به سرعت به این نوع دستور کارها تخصیص داده می‌شود.
انواع دستورکار
تعریف انواع مختلف دستور کار، امکان تفکیک و دسته‌بندی کارها، و با در نظر گرفتن انواع وضعیت‌های دستور کار، امکان پایش انواع کارهای اجرا شده و عقب افتاده را مسیر می‌سازد؛ و این امکان را فراهم می‌کند که سازمان درک کند که منابع کجا و چگونه استفاده می‌شود. لازم به ذکر است که مستندات دقیق مربوط به هر نوع کار و شرایط استفاده از آنها باید تهیه و در اختیار هر کاربر در ماژول دستور کار در سیستم های نگهداری و تعمیرات CMMS و EAM گذاشته شود.
معمولا دستور کارها به انواع مختلفی تقسیم‌بندی می‌شود برخی از این انواع عبارتند از:
- کالیبراسیون
- اصلاحی
- اضطراری
- نگهداشت پیش‌بینانه (PdM)
- نگهداشت پیش‌گیرانه (PM)
- پروژه‌ای
- بازسازی
- ایمنی
- برنامه‌ریزی‌شده
- توقف
- آموزش
برخی از انواع این دستور کارها را می‌توان به دسته‌بندی‌های جزئی‌تری نیز تقسیم‌بندی نمود. با این کار هزینه و ساعت‌های تمامی فعالیت‌های نگهداشت بر اساس نوع دستور کار (هزینه کلی) در دسترس خواهد بود و انواع دستور کار به تفکیک هزینه و ساعت‌های صرف شده برای هر پروژه قابل محاسبه است. به‌طور مثال درجدول زیر دو نوع دستور کار به دسته‌های جزئی‌تر شکسته شده‌اند.
همان‌طور که گفته شد، دستورکار قلب تپندۀ سیستم پشتیبان نگهداشت است. تعریف اصولی انواع فرایندها، وضعیت‌ها و اولویت‌بندی‌های دستور کارها می‌تواند فرایند مدیریت کارهای نگهداشت را تسهیل کرده و همچنین زمان و هزینه‌های منابع سازمان را کاهش دهد. بدین ترتیب مرجعی مناسب برای گزارش‌های قابل اعتماد و کاربردی در سازمان نیز بوجود می آید. بنابراین از مهم‌ترین کارهایی که بایستی در جهت بهبود سیستم نگهداری و تعمیرات انجام شود، تعریف درست فرایندهای دستور کار و روش اولویت‌بندی آنها در سیستم نگهداری و تعمیرات CMMS/EAM سازمان است.
