در ادامۀ سلسله نوشتارها دربارۀ تأثیر کروناویروس بر جامعه، این بار به سراغ مقاله‌ای از توماس فریدمن، ستون‌نویس نیویورک تایمز رفتیم. در این مقاله که در سوم فروردین منتشر شده است، فریدمن به سراغ برخی متخصصان از جمله دکتر دیوید کاتز رفته و رویکرد متفاوت این افراد را برای مقابله با کرونا توضیح می‌دهد.
نوشتار حاضر با بیانی ساده توضیح می‌دهد که ویروس کرونا – این مهمان ناخوانده – از کجا آمده، چه ساختاری دارد، با بدن ما چه می‌کند و چقدر قرار است ادامه یابد. باتوجه‌به اهمیت محتوا و روانی زبان آن، ما نیز در راستای مسئولیت اجتماعی خودمان تصیم گرفتیم ترجمۀ فارسی آن را در اختیار مخاطبانمان قرار دهیم و گامی در جهت آگاهی‌بخشی به جامعه برداریم. آگاهی از بروز فاجعه پیشگیری می‌کند.
مقالۀ پیش رو که توسط انجمن حسابداران خبره (ACCA) تهیه شده است، حاوی توصیه‌هایی برای کسب‌وکارها و شرکت‌هاست تا برای بحران برنامه‌ریزی کنند و گردش جریان نقدی خود را در دوران پسابحران مدیریت کنند. این مقاله باتوجه‌به همه‌گیری ویروس کرونا در سرتاسر جهان کوشیده با بیانی ساده و به اختصار، راهکارهایی عملیاتی برای مدیریت ریسک‌های اقتصادی شیوع بیماری کرونا برای تمام کسب‌وکارها ارائه کند. این مقاله در 22 اسفند 98 در وبسایت accaglobal.com منتشر شده است.
کسب‌وکارها همگی تحت تأثیر گسترش ویروس کرونا قرار گرفته‌اند. سایۀ ترس بر تمام جوامع سایه افکنده و فعالیت‌های اقتصادی متوقف شده‌اند. در این میان شرکت‌های کوچک و متوسط بیشتر از همه در معرض خطر هستند؛ زیرا سرمایۀ کمتری دارند و در بحران‌ها آسیب‌پذیرترند. در چنین شرایطی حسابداران می‌توانند وارد گود شوند و از دانش و خبرگی خود برای کمک به بقای شرکت‌ها بهره ببرند. این مقاله که در 12 مارس 2020 در سایت accaglobal.com منتشر شده است، گام‌هایی عملیاتی را برای گذار از این وضعیت بحرانی پیشنهاد می‌دهد.
این مقاله که در 29 اسفند 98 منتشر شده است، ادامۀ مقالۀ «شیوع کرونا در جهان: چرا همین حالا باید اقدام کرد» است که پیش‌تر ترجمه‌اش را منتشر کردیم. حرف اصلی مقالۀ قبلی – که 40 میلیون بازدید داشت و به بیش از 30 زبان ترجمه شد – این بود که تعداد مبتلایان واقعی بین 10 تا 100 برابر مبتلایان رسمی است و کشورهای درگیر همین حالا باید دست به کاری بزنند.
از زمان آغاز انقلاب صنعتی، پیشرفت‌های فناورانه به‌طرز چشم‌گیری در صنایع در حال افزایش بوده‌اند. استفاده از ماشین‌های بخار در قرن نوزدهم، استفاده از انرژی الکتریسیته برای سرعت‌بخشیدن به تولید انبوه از اوایل قرن بیستم و ظهور اتوماسیون از سال 1970 به بعد همه نقاط عطفی در انقلاب‌های صنعتی جوامع بوده‌اند.
در راستای نوشتارهایی که پیش‌تر دربارۀ «رهبری کسب‌وکارها در زمان بحران»، «راهنمای کاربردی دورکاری» و «ابزارهای مناسب دورکاری» منتشر کرده‌ایم، این بار به سراغ مقالۀ مفصل‌تری رفته‌ایم که نخستین بار در 10 مارس 2020 در سایت medium.com منتشر شده است و در تاریخ 13 مارس روزآمد شده است. در این نوشتار توماس پویو آمار و ارقام مرتبط با این بیماری را در گوشه‌وکنار جهان دنبال می‌کند و برای دریافتن نحوۀ کنترل این بیماری حتی نگاهی هم به آنفولانزای همه‌گیر 1918 می‌اندازد.
رفته‌رفته بحث دورکاری سازمان‌ها برای کوتاه یا حتی بلندمدت در فضای جامعه مطرح می‌شود و مدیران نیز به ناچار باید دربارۀ سازوکارهای مدیریتی سازمان خود و پیشبرد پروژه‌ها تصمیم‌های سختی بگیرند.
امروزه استفاده از CMMS یا EAM مبتنی بر وب و فناوری موبایل در مدیریت نگهداری و تعمیرات تجهیزات بیش از پیش لازم و ضروری به نظر می‌رسد. در CMMS یا EAM مبتنی بر وب و فناوری موبایل، تمامی اطلاعات لازم برای نگهداشت و مدیریت دارایی های فیزیکی از طریق اینترنت جریان یافته و کاربری آن‌ها با استفاده از کامپیوتر یا دستیارهای شخصی مثل موبایل و تبلت انجام می‌شود که در هر مکان و زمانی، با یکدیگر و انسان تعامل و ارتباط داشته باشند.
ما هم‌اینک در دل بحران قرار داریم. بحرانی که گرچه نیاکانمان در سده‌های پیشین بارها به انحای گوناگون با آن دست‌وپنجه نرم کرده‌اند، اما هنوز راه‌های کنترل و مقابله با آن را به‌درستی نیافته‌ایم و ویروسی که اندازه‌اش نهایتاً 200 نانومتر بیشتر نیست، توانسته انسان‌ها را زمین‌گیر و گوشه‌گیر کند. در همان اوایل شروع همه‌گیری ویروس کرونا، سایت Harvard Business Review مطلبی منتشر کرد در خصوص اینکه سازمان‌ها چگونه می‌توانند از دل دریای خروشان این بحران به سلامت عبور کنند و به ساحل امن پیشین بازگردند.
